Cada día parece que a industria do automóbil se achega máis cara ao temporal perfecto. Son moitas as persoas que pensan que os grandes construtores son case que indestrutibles, incluso inmortais.

Poñamos un exemplo dun mega-grande doutro sector, que o foi todo nel, Kodak. Fundada a finais do século XIX, a compañía quedouse fóra da revolución da foto dixital. A pesar de ser esta a que desenvolveu inicialmente esa tecnoloxía en 1975. O medo, entre outras cousas, a que o novo dispositivo destruíse o seu lucrativo negocio para cámaras de carrete fixo que a firma non aproveitase o invento do seu enxeñeiro Steven Sasson, e foi con esa decisión que Kodak comezou a marcar o seu propio fin. É máis na actualidade as novas xeracións nin coñecen esta marca que no século pasado ninguén puido facerlle sombra no sector da fotografía.

No sector da automoción estamos sendo testemuñas de como Elon Musk chegou cun proxecto de coche eléctrico, que se ben nun principio non foi tomado moi en serio polos grandes fabricantes, agora empezan ver cara a Tesla con gran preocupación. Si, si a calquera grande lle pode pasar o mesmo que a Kodak. Ou non?

Agora ademais comezan a ter outros problemas como é a demonización dos motores diésel por parte da UE, cando a maior parte das motorizacións dos fabricantes do vello continente están baseadas nesta tecnoloxía. Todo isto está obrigando as marcas automobilísticas a ter que desenvolver novos modelos baseados noutras enerxías, cambiar as liñas de montaxe, reestruturar cadros de persoal, establecer novas relacións cos provedores… algo que ten un denominador común: require de moito tempo, traballo e investimentos.

Por outra banda, algúns construtores xa enviaron dous avisos. O primeiro para o cadro de persoal, haberá duros recortes. O outro para os provedores, terán que axustar custos. En concreto o grupo francés PSA xa lles pediu (a palabra correcta sería esixiu) aos seus provedores de Opel en Zaragoza axustes de custos do 20%. A fábrica Ford de Almussafes fixo unha exixencia similar. E isto acaba de comezar!

Outros datos que achegan máis ventos (fortes) a este temporal son o Brexit, a guerra comercial de Trump co xigante chinés, a revolución tecnolóxica (léase IA e robots, entre outras cousas) ou a presión do norte de África (man de obra barata e unhas tremendas ansias de que se instalen industrias).

O norte de África! Vaia perigo para os postos de traballo españois! Salarios ridículos (comparados cos europeos) e moitas ganas de recibir a empresas de automoción de todo tipo e de todas as nacionalidades. Só temos que analizar o éxito de Renault, que foi un dos grupos pioneiros deste sector en establecerse en Marrocos. Triunfou producindo os Dacia alí, e non para de ampliar e mellorar, tanto as súas instalacións fabrís como as súas vendas de coches.

En fin, que os homes do “tempo da automoción” están fartos de avisalo. O temporal segue aproximándose. E os dirixentes políticos europeos, entre outros, seguen nas berzas. Logo non botemos as mans á cabeza. Xogámonos moitísimo, sobre todo moitos postos de traballo que probablemente sexan irrecuperables.

Despois do temporal tecnolóxico Kodak hoxe é unha anécdota.