A marca Dacia, pertencente ao grupo francés Renault e orixinaria de Romanía, vai gañando a batalla a un terrible enimigo grazas a utilización das técnicas das artes marciais.
Mentres que moitos fabricantes, a maioría, están pasando grandes apuros para vencer a “besta negra” da crise, Dacia estaa facendo dobregar cun estilo impecable.
É importante comezar polo adestramento. Un dos sistemas de adestramento é a loita simulada cun compañeiro ou exercicios por parellas no que se practican técnicas de loita con este e co obxectivo de aprender, a diferenza do combate ou a competición, no que o obxectivo é a vitoria. Dacia adestrou con Renault, facendo moitos exercicios prácticos e de enxeñería ata dar cos mellores sistemas produtivos e cos motores, aínda que descatalogados, máis fiables e menos custosos de fabricar. Posteriormente, e xa no ámbito da competición (léase mercado), Dacia conseguiu a vitoria. Os datos de vendas no noso país así o amosan.
A marca especialista en low cost tamén tivo sparring que saltaron ao tatami con ansias de vencer o irmán pequeno do coloso Renault, é o caso do fabricante indio Tata. Este último pelexou, ou intentouno, con ganas e ilusión, pero a súa técnica e sobre todo o seu estilo (unha calidade moi inferior á do seu adversario) fixo que quedase bloqueado no tatami ao pouco de comezar a pelexa.
Seguindo este camiño das artes marciais, consistente en prácticas e tradicións codificadas co obxectivo de someter ou defenderse mediante a técnica, a marca romanesa utilizou as prácticas e tradicións do seu grupo para estudar en profundidade que nicho de mercado tiñan que abrir para defender a súa pemanencia dentro do grupo e o que é máis importante, sobrevivir nun espazo tan hostil. As tradicións quedan patentes no uso de técnicas de ensamblaxe, moldes, materiais, propulsores... que xa estaban presentes dende facía anos nas mesas dos enxeñeiros e nos almacéns do grupo.
Unha das filosofías e técnicas das artes marciais é aproveitar a enerxía do adversario para convertela en positiva e utilizala contra el. Isto fixo Dacia, converteu o que para moitos foi un inimigo feroz, que incluso o deixou moi mal ferido, para utilizala no seu beneficio propio. A crise foi o mellor rival que puido ter esta marca. Ou sen ela podería ter o éxito que está a ter no mercado nacional?
Esta modesta marca do gran grupo francés estudou con detemento o que necesitaban os mercados actuais, un produto fiable cun deseño práctico e un prezo accesible para un grande abano de usuarios. Con esta técnica, unha vez no tatami internacional as vitorias foron sucedéndose pouco a pouco, non sen un grande esforzo. Hoxe podemos dicir que o seu adestramento foi o axeitado, os seus resultados aválano.
Neste mesmo número titulamos unha información de Dacia como “A caravana da alegría”, e é certo é unha alegría que nun momento de coiuntura económica tan dura unha modesta marca de automóbiles poida recoller uns resultados tan bos no mercado nacional. As perspectivas de futuro, segundo distintos analistas da automoción, aínda lle auguran un maior crecemento.
Titulamos este editorial como: “Dacia utiliza técnicas das artes marciais”, probablemente as vivencias de Carlos Ghosn, xefe máximo do Grupo Renault, na súa estadía en Xapón haxan influído moito. Utilizando estas técnicas de código de boas condutas, moito adestramento e positivizar e neutralizar as enerxías dos adversarios logrou tamén reflotar a marca do sol nacente Nissan nun tempo récord. |
